ارتباط بین سیمای لیپیدی سرم خون با مقادیر تستوسترون و ساختار بافتی بیضه در بز

مطالعات قبلی نشان داده‏اند که افزودن مکمل‏های غذایی محتوی اسیدهای چرب غیراشباع مناسب به جیره می‏تواند موجب افزایش اسپرماتوژنز و بهبود کیفیت اسپرماتوزوئید شود. به منظور بررسی ارتباط بین لیپیدها و لیپوپروتئین‏های سرم خون با فعالیت اسپرماتوژنیک و ساختار هیستومورفومتریک بیضه، از 30 رأس بز نر که به سه گروه مساوی یکساله، دوساله و سه ساله تقسیم بندی شده بودند، نمونه خون از ورید وداج اخذ شد. برای اندازه‏گیری غلظت سرمی کلسترول و تری‏گلیسرید تام از روش آنزیمی، برای اندازه‏گیری لیپوپروتئین‏ها از روش رسوب‏دهی و برای اندازه‏گیری هورمون تستوسترون از روش رادیوایمونواسی استفاده شد. جهت بررسی هیستومورفومتریک، مقاطع پارافینی 5 میکرونی تهیه و با روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ‏آمیزی شد. داده‏ها با استفاده از آزمون‏های آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیلی آماری قرار گرفتند (05/0 ≤p). نتایج نشان داد که میزان سرمی کلسترول، تری‏گلیسرید، vldl-c و ldl-c در سنین مختلف اختلاف آماری معنی‏دار با یکدیگر ندارد. مقادیر hdl-c، تستوسترون، مساحت لوله‏های اسپرم‏ساز، مساحت بافت بینابینی، قطر لوله‏های اسپرم‏ساز، ارتفاع اپیتلیوم زایا،تعداد و قطر سلول‏های لیدیگ و تعداد اسپرماتید از سن یک سالگی تا دو سالگی افزایش و از سن دو سالگی تا سه سالگی کاهش معنی‏دار نشان داد. میزان سرمی hdl-c با تعداد سلول‏های لیدیگ بیضه و همچنین مقادیر تستوسترون همبستگی مثبت داشت. همچنین مقادیر سرمی تری‏گلیسرید با میزان ارتفاع اپیتلیوم زایای بیضه همبستگی منفی داشت. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش مقادیر سرمی hdl-c و تری‏گلیسرید به ترتیب دارای اثرات مفید و آسیب رسان بر روی فعالیت اسپرماتوژنیک و ساختار هیستومورفومتریک بیضه در بزهای نر بومی استان ایلام می باشد.